Περί Ζωής Λόγος Ελπίδος

Μετὰ τὴν θερμὴ ὑποδοχὴ τοῦ πρώτου τεύχους τῶν βιβλίων τσέπης μὲ τίτλο Περὶ Θεοῦ λόγος αἰσθήσεως, προβαίνομε στὴν ἔκδοση τοῦ δευτέρου μὲ τίτλο Περὶ ζωῆς λόγος ἐλπίδος, ὁ ὁποῖος περιλαμβάνει ἄλλες ὀκτὼ κατηχήσεις τοῦ Γέροντος Αἰμιλιανοῦ, ἐπιλεγμένες τόσο ἀπὸ τὴν πεντάτομη σειρὰ «Κατηχήσεις καὶ Λόγοι» ὅσο καὶ ἀπὸ ἄλλες δημοσιεύσεις. Σὲ κάποια σημεῖα, ποὺ ἔχρηζαν διασαφήσεως, θεωρήθηκε ἀναγκαία ἡ παρέμβαση, χωρὶς νὰ προδίδεται τὸ νόημα τῶν κειμένων. Ἔχοντας ὑπ’ ὄψιν τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τῆς ἐποχῆς μας, ἐπιλέξαμε κείμενα ἀναφερόμενα στὸ πάντοτε ἐπίκαιρο θέμα τοῦ πόνου, τόσο τοῦ ἑκούσιου τῆς μοναστικῆς βιοτῆς ὅσο καὶ τοῦ ἀκούσιου ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς ἀσθένειες τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος καὶ ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ὀδύνη ποὺ προκαλοῦν τὰ ἀπροσδόκητα γεγονότα τῆς ζωῆς. Ὁ λόγος, γεμάτος ἐλπίδα καὶ αἰσιοδοξία, γίνεται πρόξενος χαρᾶς, «λύπης ὄλεθρος», ἀποκαλύπτοντας τὶς πνευματικὲς ὁδοὺς ἄρσεως τοῦ σταυροῦ τοῦ πόνου καὶ εἰσάγοντας διὰ τῆς ταπεινώσεως σὲ μιὰ νέα σχέση κοινωνίας μὲ τὸν Θεόν, ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται ὡς κατάσταση «ἐξ Ἰησοῦ συνισταμένη». Ἐνώπιον τῶν ἀναγνωστῶν διαγράφεται μιὰ ζωή «καινῆς πολιτείας», στὴν ὁποία ὁ καθένας, ὅσο ἁμαρτωλὸς καὶ ἂν εἶναι, ἔχει τὴν δυνατότητα νὰ παίζει ὡς παιδὶ μὲ τὸν Θεόν. «Αἱ πλατεῖαι τῆς πόλεως πλησθήσονται παιδαρίων καὶ κορασίων παιζόντων ἐν ταῖς πλατείαις αὐτῆς». Στὸ παιχνίδι αὐτὸ ὁ Θεὸς κερδίζει πάντοτε τὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων. Εὐχόμαστε οἱ ἀναγνῶστες νὰ γίνουν κάτοχοι αὐτῆς τῆς σωτηρίου ἐλπίδος, τὴν ὁποία χαρίζει ἡ βεβαιότητα ὅτι τὰ πάντα στὴν ζωή μας μποροῦν νὰ γίνουν ἀνταλλάγματα αἰωνίας εὐφροσύνης.