Από το αδιέξοδο στο θαύμα

Ἤδη «ἐσχάτη ὥρα ἐστί». Ἡ ὥρα εἶ­ναι κρίσιμη, καί γεμάτη κινδύνους ἡ ­σημερινή ἐποχή· «ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται» (Α΄ Ἰω. β΄ 18), καί «τὸ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας» (Β΄ Θεσ. β΄ 7).

Ὅσο ὅμως καί ἄν κυριαρχεῖ τό κακό, ἄς μήν ἀμφιβάλλουμε ὅτι οἱ ἐχθροί τοῦ Κυρίου θά γελοιοποιηθοῦν καί θά ἐκμηδενισθοῦν, ἐνῶ τό θέλημά Του θά ἐπικρατήσει καί ἡ βασιλεία Του θά ἐξαπλωθεῖ στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.

Δέν χάθηκε τό πᾶν, ἡ αὐλαία δέν ἔκλεισε. Τώρα ἀνοίγει. Ἡ μάχη πού ἄρχισε, θά κερδηθεῖ. Γι’ αὐτό, σύμφωνα μέ τή θεόπνευστη προτροπή· «ἀνδρίζεσθε, καὶ κραταιούσθω ἡ καρδία ὑμῶν» (Ψαλ. λ΄ 25), ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τή θεία χάρη, καί μέ τή δική της ἐνίσχυση ἄς δίνουμε δυναμική τή μαρτυρία τῆς ὁμολογίας «ὡς καλοὶ στρατιῶται Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Τιμ. β΄ 3) καί τῆς Ἐκκλησίας Του, τῆς πνευματικῆς μας μητέρας.