Γένους στήριγμα

 Ἦταν τά μαῦρα ἐκεῖνα χρόνια τῆς δουλείας. Τότε πού τό Γένος στέναζε κάτω ἀπό τόν δυσβάστακτο ζυγό τοῦ Ὀθωμανοῦ δυνάστη. Τότε πού οἱ συνειδήσεις τῶν σκλαβωμένων, ἀποσταμένες ἀπό τό καθεστώς ἄγριας βίας καί ἐξαναγκασμοῦ, ταλαντεύονταν μεταξύ ἐνδόσεως στήν ἀπειλή γιά ἀλλαξοπιστία, καί ἀντιστάσεως μέχρι τελικῆς πτώσεως.

Τότε ἡ στοργική θεία Πρόνοια ἐμφάνισε στό πολύπαθο Γένος τῶν Ἑλλήνων χορεία ὁσίων Πατέρων, πού εἶχαν ἐκλεγεῖ καί προορισθεῖ σέ τοῦτο: Στό νά ἀφυπνίσουν, στηρίξουν, παρηγορήσουν, ἀνακουφίσουν, ἐμ­­­­ψυ­χώσουν τίς καταπονημένες καί καταπτοημένες ψυ­χές τῶν ὑποδούλων, δείχνοντας τό δρόμο τῆς ­­ἀναγεννή­­σε­ως τοῦ Ἔθνους μέσα ἀπό τόν ἀναβαπτισμό του στίς ­ἀστείρευτες πηγές τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως.

Οἱ Κολλυβάδες Πατέρες ἀναγκάστηκαν – λόγῳ ἔριδος πού ἐμφανίστηκε ἐκεῖ – νά φύγουν ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος καί νά ἀναζητήσουν ἀλλοῦ τήν ἐγκαταβίωσή τους. Ἀκριβῶς ὅμως αὐτή ἡ ἔξοδός τους, στάθηκε εὐλογία γιά ὅλο τό Γένος. Διότι ἡ πνοή τοῦ Θείου Πνεύματος τούς διέσπειρε σέ πάμπολλες νησίδες τοῦ ἑλληνικοῦ ἀρχιπελάγους, γιά νά γίνουν οἱ ἀναμορφωτές τῶν ἑλληνικῶν ἠθῶν καί οἱ σκαπανεῖς τῆς ἐθνικῆς μας ἀνορθώσεως καί ἀποκαταστάσεως.

Ἡ κατά πάντα ἁγνή καί ἄσπιλη πολιτεία τους, τό φω­τεινό τους παράδειγμα, ἡ βαθιά τους ταπείνωση, ἡ ἁπλότητα, πραότητα καί προσήνεια πού τούς ­χαρακτή­ριζε, σέ συνδυασμό μέ τήν εὐρύτητα τῶν γνώσεων καί τό διδασκαλικό χάρισμα πού διέκρινε πολλούς ἐξ αὐτῶν, τούς κατέστησαν λύχνους φαεινούς καί φάρους διαυγεῖς γιά τό Ἔθνος.

Τό Κίνημά τους ἀπέδωσε ὅσιες μορφές μέσα στήν Ἐκκλησία καί στήν πνευματική ζωή τοῦ τόπου. Ὁ μεγάλος μας Σκιαθίτης λογοτέχνης Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης, τά 100 χρόνια ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε φέτος, γόνος τῶν ἱεροπρεπῶν ἐκείνων Κολλυβάδων ἤτανε!

Στήν ἐπέτειο τῆς μνήμης τοῦ ἁγιασμένου αὐτοῦ γλάρου τῆς Σκιάθου καθώς καί στά 190 χρόνια ἐλεύθερου ἐθνικοῦ βίου ἀπό τή μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα τῆς Ἐθνεγερσίας ὥς τά σήμερα, προσφέρουμε τό πόνημα αὐτό στό ἀναγνωστικό κοινό μέσα σέ μιά κατεξοχήν δυσμενή ἱστορική συγκυρία γιά τήν πατρίδα μας, μέ τήν προσδοκία καί τήν εὐχή νά στοιχήσουμε οἱ Νεοέλληνες στά ἴχνη τοῦ λόγου καί παραδείγματος τῶν ὁσίων Κολλυβάδων, προκειμένου νά διατηρήσουμε ὡς Ἔθνος ὅ,τι πολυτιμότερο διαθέτουμε: Τήν πνευματική μας ἐλευθερία!